Madame Web

Nowo­jor­ska ratow­nicz­ka medycz­na, Cas­san­dra Webb, dozna­je w trak­cie akcji ratun­ko­wej śmier­ci kli­nicz­nej, któ­ra budzi w niej zdol­no­ści pro­fe­tycz­ne. Jed­na z wizji obra­zu­je śmierć trzech nasto­la­tek z ręki męż­czy­zny obda­rzo­ne­go paję­czy­mi moca­mi. Cas­san­dra posta­na­wia ura­to­wać dziew­czy­ny, czym ścią­ga na sie­bie gniew agresora.

Co sądzę o zamie­sza­niu wokół Chri­sa Stuck­man­na oraz pro­ro­ków wiesz­czą­cych koniec Disneya? Czy „Mada­me Web” (2024) to napraw­dę naj­gor­szy moż­li­wy film, jaki może­cie obej­rzeć? Dla­cze­go wbrew pierw­szym zapo­wie­dziom nie dosta­li­śmy paję­cze­go „Ter­mi­na­to­ra 2”? Jak złą ratow­nicz­ką medycz­ną jest Cas­san­dra? Co w war­stwie audio-video tego fil­mu wybi­ja­ło mnie pod­czas sean­su? Dla­cze­go nie prze­ma­wia do mnie głów­ny anta­go­ni­sta? Czy wró­żę Dako­cie John­son karie­rę w sty­lu tej Rober­ta Pat­tin­so­na? Jak wyglą­da prze­wi­dy­wa­nie przy­szło­ści według sce­na­riu­sza? Co robi Peter Par­ker w brzu­chu mat­ki i co wią­że się z wiel­ką mocą? Dla­cze­go smut­no mi w fina­le tego pod­ca­stu? Posłuchajcie.

Szymon Cieśliński

http://nekropolitan.blogspot.com/

Cierpiący na wieczny brak czasu literaturoznawca, germanista, dziennikarz, podcaster. Czyta horrory, kształci nowe pokolenia studentów, ogląda horrory, tłumaczy techniczne teksty, gra w horrory, pracuje z dziećmi, bada horrory, uprawia urban exploration i geocaching. Dodatkowo udziela się wszędzie, gdzie tylko go zaproszą, a co sobotę na swoim blogu publikuje nowy Nawiedzony Podcast. O horrorze oczywiście.