Aliens: Dusza robota

Recen­zja po czę­ści poświę­co­na serii „Komik­so­we hity”, 96-stro­ni­co­we­mu kwar­tal­ni­ko­wi zawie­ra­ją­ce­mu komik­sy zwią­za­ne z best­sel­le­ro­wy­mi gra­mi kom­pu­te­ro­wy­mi i prze­bo­ja­mi kino­wy­mi. Było to pismo o sze­ro­kiej tema­ty­ce: scien­ce fic­tion, fan­ta­sy, hor­ror, akcja, przy­go­da. Każ­dy miał zna­leźć tu coś dla sie­bie… a przy­naj­mniej wewnątrz tych 5 zeszy­tów, któ­re zdą­ży­ły się ukazać.

Dziś, w ramach uroz­ma­ice­nia mono­te­ma­tycz­ne­go ostat­nio Kom­bi­na­tu, dokład­niej przy­glą­dam się komik­so­wi Aliens (Obcy): Dusza robota.

Jakiś czas po tym, gdy na stat­ku Nostro­mo poja­wił się ósmy pasa­żer, gru­pa naukow­ców zmie­rza na inną, odle­głą pla­ne­tę, gdzie kor­po­ra­cja wydo­byw­cza odkry­ła ruiny mia­sta, zbu­do­wa­ne­go przez nie­zna­ną cywi­li­za­cję. To arche­olo­gicz­na sen­sa­cja wszech cza­sów. Wśród relik­tów daw­nej kul­tu­ry naukow­cy odnaj­du­ją i uwal­nia­ją śmier­tel­ne, Obce nie­bez­pie­czeń­stwo. Obcy, potwor­ni kosmi­ci, wysta­wia­ją na pró­bę ludz­kie cha­rak­te­ry i dusze, zaś cały świat sta­je na gło­wie. Mor­der­ca oka­zu­je się przy­ja­cie­lem, strach pozwa­la zacho­wać zim­ną krew, a naj­wię­cej czło­wie­czeń­stwa ma w sobie ten, kto powi­nien być go cał­kiem pozba­wio­ny. Niniej­szy komiks jest powro­tem do korze­ni serii o Obcych, to klau­stro­fo­bicz­ny, kame­ral­ny dra­mat czło­wie­czeń­stwa mie­rzą­ce­go się z tajem­ni­czą oraz nie­wy­obra­żal­ną gro­zą, cza­ją­cą się zarów­no na zewnątrz, jak i skry­wa­ną w duszy. Pasjo­nu­ją­ca lek­tu­ra, zmu­sza­ją­ca, aby zasta­no­wić się, co tak napraw­dę czy­ni nas ludź­mi i czy nasze uczu­cia nie są przy­pad­kiem pomył­ką Natury?…

Takie infor­ma­cje poda­je nam wydaw­ca, a poni­żej kil­ka moich spostrzeżeń…

Pod­cast: Play in new win­dow | Down­lo­ad