Barbie

Ste­reo­ty­po­wa Bar­bie w swo­im wyma­rzo­nym dom­ku Bar­bie w ide­al­nym świe­cie Bar­bie­land prze­ży­wa kry­zys egzy­sten­cjal­ny. Nagle bez żad­ne­go powo­du zaczy­na myśleć o śmier­ci. I cel­lu­li­cie. By odkryć przy­czy­ny takie­go sta­nu rze­czy, będzie musia­ła wyru­szyć do rze­czy­wi­ste­go świa­ta i poznać dziew­czyn­kę, któ­ra się nią bawi…

Czy „Bar­bie” (2023) duetu Ger­wig i Baum­bach to block­bu­ster czy high con­cept cine­ma? Jak w roli lalek spraw­dza­ją się Mar­got Rob­bie i Ryan Gosling? Na ile dzia­ła gro­te­sko­wy i cam­po­wy humor tej pro­duk­cji? Co film mówi nam o skraj­nych ide­ach i kor­po­ra­cjach? Dla­cze­go nie jest to pro­duk­cja dla dzie­ci? Czy „Bar­bie” jest „ger­wig-owska”? Posłuchajcie.

Szymon Cieśliński

http://nekropolitan.blogspot.com/

Cierpiący na wieczny brak czasu literaturoznawca, germanista, dziennikarz, podcaster. Czyta horrory, kształci nowe pokolenia studentów, ogląda horrory, tłumaczy techniczne teksty, gra w horrory, pracuje z dziećmi, bada horrory, uprawia urban exploration i geocaching. Dodatkowo udziela się wszędzie, gdzie tylko go zaproszą, a co sobotę na swoim blogu publikuje nowy Nawiedzony Podcast. O horrorze oczywiście.