Kocham Dziwne Kino i Tarantino

Audy­cja Kocham Dziw­ne Kino jest kon­se­kwen­cją dzie­sią­tek, a może nawet i setek godzin, któ­re spę­dzi­li­śmy na roz­mo­wach o kinie, fil­mach i naszych kino­wych fan­ta­zjach. Chcie­li­by­śmy, żeby była natu­ral­nym uzu­peł­nie­niem dla Festi­wa­lu Fil­mo­we­go Kocham Dziw­ne Kino oraz miej­scem, gdzie roz­ma­wia­my o kinie kul­to­wym i cam­po­wym, pierw­szo­li­go­wym i b‑klasowym, ama­tor­skim i niezależnym.

Na inau­gu­ra­cyj­ny pod­cast wybra­li­śmy roz­mo­wę o „Pew­ne­go razu w… Hol­ly­wo­od” Taran­ti­no. Dywa­gu­je­my nad kon­dy­cją dzia­dzia Quen­ti­na, o tym, na ile film jest zro­zu­mia­ły dla main­stre­amo­wej widow­ni i czy wszyst­kie wąt­ki są w nim potrzeb­ne. Zapew­ne zain­te­re­su­je Was rów­nież to, gdzie wizja Bru­ce­’a Lee inspi­ro­wa­ła do wal­ki z Van Dam­mem, w któ­rym miej­scu Taran­ti­no wymie­rzył przty­czek Polań­skie­mu i czy – według nas – mor­der­stwo popeł­nio­ne przez ban­dę Man­so­na napraw­dę zmie­ni­ło Hollywood.

Przy oka­zji ostrze­ga­my: w fil­mie są pło­ną­cy ludzie, owło­sio­ne hipi­ski, a w pod­ca­ście pada­ją wulgaryzmy.

Rafał Siciński

http://brzuchwieloryba.blogspot.com

Urodziłem się w połowie lat 80tych i tamta dekada jest najbliższa mojemu sercu. Lubię popkulturę w prawie wszystkich jej przejawach (poza tańcem w telewizji i programami reality show). Jestem miłośnikiem dobrej fantastyki: przede wszystkim horroru i science fiction.

Dawid Gryza

http://kochamdziwnekino.blogspot.com/

Rocznik 1978. Reżyser z pasji, animator dziwnego kina, bloger (Kocham Dziwne Kino, Karmiony Celuloidem). Współtwórca "Pecadora" i Festiwalu Filmowego Kocham Dziwne Kino. Autor fanpage'a "Plakaty filmowe z Ghany". Uwielbia Prince'a, boks i filmy z zamaskowanymi luchadorami. Na co dzień pracuje w przedszkolu.