Until Dawn

W pięć­set pięć­dzie­sią­tym trze­cim tygo­dniu nada­wa­nia Szy­mas wybie­ra się na sesję tera­peu­tycz­ną do dok­to­ra Alla­na J. Hil­la. Jak bar­dzo luź­ną adap­ta­cją gry jest fil­mo­we „Until Dawn” (2025) ze sce­na­riu­szem Dau­ber­ma­na i Butle­ra? Dla­cze­go uwa­żam, że ory­gi­nal­na gra jest nie­adap­to­wal­na? Czy mimo to David F. Sand­berg dowiózł i zaofe­ro­wał fanom gro­zy dobrą roz­ryw­kę? Któ­re ele­men­ty gry pró­bo­wa­no prze­nieść na wiel­ki ekran, co zaś świa­do­mie pomi­nię­to? Czy licz­ne sce­ny zgo­nów potra­fią zasko­czyć? Jaka jest defi­ni­cja sza­leń­stwa? Na ile słusz­ne są porów­na­nia „Until Dawn” ze sław­nym „Domem w głę­bi lasu” (2011)? Czy Peter Stor­ma­re powró­cił? Co tak wła­ści­wie czy­ha na zdro­wie i życie pro­ta­go­ni­stów? Dla­cze­go nie­ko­niecz­nie przej­mu­je­my się ich losem? Czy jest szan­sa na sequ­el, któ­ry będzie wier­niej­szy grze? Odpo­wie­dzi pozna­cie już za chwi­lę. Tyl­ko w Nawie­dzo­nym Podcaście!

STREFA SPOILEROWA: 19:47

Szymon Cieśliński

http://nekropolitan.blogspot.com/

Cierpiący na wieczny brak czasu literaturoznawca, germanista, dziennikarz, podcaster. Czyta horrory, kształci nowe pokolenia studentów, ogląda horrory, tłumaczy techniczne teksty, gra w horrory, pracuje z dziećmi, bada horrory, uprawia urban exploration i geocaching. Dodatkowo udziela się wszędzie, gdzie tylko go zaproszą, a co sobotę na swoim blogu publikuje nowy Nawiedzony Podcast. O horrorze oczywiście.