Utoya. 22 lipca

22 lip­ca 2011 na wyspie Utoya uzbro­jo­ny męż­czy­zna otwo­rzył ogień do prze­by­wa­ją­cej tam na let­nim obo­zie mło­dzie­żów­ki nor­we­skiej Par­tii Pra­cy, zabi­ja­jąc 69 osób. Oma­wia­ny dziś film poka­zu­je te wyda­rze­nia z per­spek­ty­wy ofiar. Obser­wu­je­my, jak nasto­let­nia Kaja, jej sio­stra i kole­dzy z obo­zu pró­bu­ją prze­trwać nie­spo­dzie­wa­ny atak zamachowca.

Czy reży­ser Eric Pop­pe zdo­łał uka­zać panu­ją­cy w trak­cie zama­chu cha­os? Co wyróż­nia stro­nę tech­nicz­ną fil­mu? W jaki spo­sób zobra­zo­wa­no skut­ki zama­chu? Jaką rolę w fil­mie odgry­wa sam zama­cho­wiec? Czy twór­cy dobrze radzą sobie z tak deli­kat­ną mate­rią, jaką jest atak ter­ro­ry­stycz­ny i śmierć dzie­sią­tek mło­dych ludzi? Na czym pole­ga „wiel­kość” tej pro­duk­cji? O tym wszyst­kim opo­wie Szy­mas. Posłuchajcie.

Pod­cast: Play in new win­dow | Down­lo­ad