Śmierć

Rodzi­na Nie­skoń­czo­nych jest dość licz­na, ale nie ma co ukry­wać, oprócz Mor­fe­usza, czy­li głów­ne­go boha­te­ra cyklu „Sand­man”, to Śmierć sta­ła się naj­bar­dziej roz­po­zna­wal­ną posta­cią z całe­go rodzeń­stwa. I dziś – w tra­cie ocze­ki­wa­nia na kolej­ny tom głów­nej serii – Misty­Pop i Jer­ry spo­tka­li się aby pody­sku­to­wać o albu­mie zaty­tu­ło­wa­nym „Śmierć”, któ­ry zbie­ra kil­ka róż­nych opo­wie­ści z tą boha­ter­ką, któ­re stwo­rzył Neil Gaiman. Jak oce­nia­my dwie głów­ne histo­rie, któ­re sta­no­wią swo­isty dublet fabu­lar­ny? Jak wypa­da­ją krót­kie impre­sje takie jak „Koło” wyda­ne w anto­lo­gii upa­mięt­nia­ją­cej ofia­ry zama­chu na World Tra­de Cen­ter, czy „Zimo­wa opo­wieść” sta­no­wią­ca pre­lu­dium do histo­rii „Wyso­ka cena życia”? Dla­cze­go „Śmierć i Wene­cja” do nas nie prze­mó­wi­ła i w koń­cu, jak po latach wypa­da Śmierć jako seks edu­ka­tor­ka w histo­rii „Śmierć mówi o życiu”? O tym wszyst­kim i wie­lu innych kwe­stiach posłu­cha­cie w dzi­siej­szym podcaście. 

Komiks „Śmierć” zaku­pi­cie oczy­wi­ście w skle­pie Egmontu.

Michał Rakowicz

Redaktor Carpe Noctem i współtwórca Konglomeratu podcastowego. Miłośnik horroru, kryminału i fantastyki w niemal każdej postaci, nieustannie walczący z pokusą dokupienia kolejnej książki i komiksu do systematycznie puchnącej kolekcji.

Michał Ochnik

http://mistycyzmpopkulturowy.blogspot.com/

Pisarz, scenarzysta komiksowy i słuchowiskowy, bloger. Beznadziejny fan fantastyki, klasycznych animacji studia Warner Bros.