Kocham Dziwne Kino i Mama i Tata

Audy­cja Kocham Dziw­ne Kino jest kon­se­kwen­cją dzie­sią­tek, a może nawet i setek godzin, któ­re spę­dzi­li­śmy na roz­mo­wach o kinie, fil­mach i naszych kino­wych fan­ta­zjach. Chcie­li­by­śmy, żeby była natu­ral­nym uzu­peł­nie­niem dla Festi­wa­lu Fil­mo­we­go Kocham Dziw­ne Kino oraz miej­scem, gdzie roz­ma­wia­my o kinie kul­to­wym i cam­po­wym, pierw­szo­li­go­wym i b‑klasowym, ama­tor­skim i niezależnym. 

Sytu­acja jaką zasta­je widz w fil­mie „Mama i Tata” Bra­ina Tay­lo­ra, wszyst­kim rodzi­com może jawić się jako naj­więk­szy z moż­li­wych kosz­ma­rów. Tatu­sio­wie i mamu­sie, nagle, jed­no­cze­śnie zaczy­na­ją pałać żądzą mor­du wła­snych dzie­ci, a nam przy­cho­dzi obser­wo­wać ten maka­brycz­ny kon­flikt poko­leń. Jed­no­cze­śnie tam, gdzie film wyda­wać by się mogło, miał­by być tanią eks­plo­ata­cją, zabie­ra głos w waż­nym tema­cie i mimo tema­ty­ki, któ­rą sta­ra się eks­plo­ro­wać, jest zadzi­wia­ją­co sub­tel­ny. Jest to na pew­no jeden z bar­dziej nie­co­dzien­nych, a jed­no­cze­śnie stą­pa­ją­cy moc­no po zie­mi dziw­ny film jaki ostat­nio oglą­da­li­śmy i obaj, zgod­nie, jak mama i tata zabra­nia­ją­cy iść na impre­zę, daje­my zna­czek jakości. 

Rafał Siciński

http://brzuchwieloryba.blogspot.com

Urodziłem się w połowie lat 80tych i tamta dekada jest najbliższa mojemu sercu. Lubię popkulturę w prawie wszystkich jej przejawach (poza tańcem w telewizji i programami reality show). Jestem miłośnikiem dobrej fantastyki: przede wszystkim horroru i science fiction.

Dawid Gryza

http://kochamdziwnekino.blogspot.com/

Rocznik 1978. Reżyser z pasji, animator dziwnego kina, bloger (Kocham Dziwne Kino, Karmiony Celuloidem). Współtwórca "Pecadora" i Festiwalu Filmowego Kocham Dziwne Kino. Autor fanpage'a "Plakaty filmowe z Ghany". Uwielbia Prince'a, boks i filmy z zamaskowanymi luchadorami. Na co dzień pracuje w przedszkolu.