Kocham Dziwne Kino – Cyberpunk

Audy­cja Kocham Dziw­ne Kino jest kon­se­kwen­cją dzie­sią­tek, a może nawet i setek godzin, któ­re spę­dzi­li­śmy na roz­mo­wach o kinie, fil­mach i naszych kino­wych fan­ta­zjach. Chcie­li­by­śmy, żeby była natu­ral­nym uzu­peł­nie­niem dla Festi­wa­lu Fil­mo­we­go Kocham Dziw­ne Kino oraz miej­scem, gdzie roz­ma­wia­my o kinie kul­to­wym i cam­po­wym, pierw­szo­li­go­wym i b‑klasowym, ama­tor­skim i niezależnym.

Zgod­nie z zapo­wie­dzią, któ­rą sły­sze­li­ście tydzień temu, wra­ca­my z bar­dzo oso­bi­stym zesta­wie­niem fil­mów cyber­pun­ko­wych. Kla­sy­czek, że tak powie­my: „John­ny Mne­mo­nic”, „Robo­cop”, „Dziw­ne dni”, Shi­n’ya Tsu­ka­mo­to i tro­chę japońsz­czy­zny. Może nie usły­szy­cie za dużo o „Cher­ry 2000”, ale dowie­cie się co ten film ma wspól­ne­go z Whit­ney Cum­mings. Roz­ma­wia­my rów­nież o naszych ulu­bio­nych tro­pach i kli­szach tego gatun­ku: seks robo­tach, sztucz­nych koń­czy­nach, duchu w maszy­nie, kor­po­ra­cjach i tych pun­kach! – odszcze­pień­cach sys­te­mu, takich jak my. I pamię­taj­cie, nikt nie prze­wi­dział przy­szło­ści w któ­rej żyjemy!

Rafał Siciński

http://brzuchwieloryba.blogspot.com

Urodziłem się w połowie lat 80tych i tamta dekada jest najbliższa mojemu sercu. Lubię popkulturę w prawie wszystkich jej przejawach (poza tańcem w telewizji i programami reality show). Jestem miłośnikiem dobrej fantastyki: przede wszystkim horroru i science fiction.

Dawid Gryza

http://kochamdziwnekino.blogspot.com/

Rocznik 1978. Reżyser z pasji, animator dziwnego kina, bloger (Kocham Dziwne Kino, Karmiony Celuloidem). Współtwórca "Pecadora" i Festiwalu Filmowego Kocham Dziwne Kino. Autor fanpage'a "Plakaty filmowe z Ghany". Uwielbia Prince'a, boks i filmy z zamaskowanymi luchadorami. Na co dzień pracuje w przedszkolu.