Kobiety eksploatacji. Odcinek 4: Seria Pluję na twój grób

UWAGA!!! W nagra­niu poru­sza­my temat gwał­tów i prze­mo­cy sek­su­al­nej. Jeśli jesteś słu­cha­czem wraż­li­wym na te tre­ści to być może nie jest to audy­cja dla cie­bie. OSTRZEGAMY!!!

Plu­ję na twój rema­ke!? Jen­ni­fer Hills nie powie­dzia­ła jesz­cze ostat­nie­go sło­wa. Uzbro­jo­na w zmyśl­ne pułap­ki i przy­dat­ne narzę­dzia wyru­sza na dro­gę zemsty, aby uka­rać tych, któ­rzy ją skrzyw­dzi­li. Spra­wie­dli­wość zapre­zen­tu­je po raz kolej­ny krwa­we obli­cze, pozba­wio­ne lito­ści. Ale co będzie póź­niej? Gdy odwet już się doko­na, czy naresz­cie poja­wi się upra­gnio­ny spo­kój? Prze­cież kobie­ty krzyw­dzo­ne są wszę­dzie, tak­że w brud­nych buł­gar­skich piw­ni­cach. Nie pomo­że poli­cja ani czło­wiek wia­ry. Ale zaraz, zaraz… To już zupeł­nie inna histo­ria. Rów­nie okrut­na… W dzi­siej­szym odcin­ku Kobiet eks­plo­ata­cji Bogu­sia i Mar­ta bio­rą na warsz­tat odświe­żo­ne wer­sje nie­sław­ne­go kla­sy­ka „I Spit on Your Gra­ve”. Trzy rema­ki, któ­re pre­zen­tu­ją nowe, jesz­cze bru­tal­niej­sze obli­cze kobie­cej krzyw­dy. Dla opraw­ców nie będzie lito­ści, a ich zgo­ny, jak na dobre tor­tu­re porn przy­sta­ło, będą bar­dzo wido­wi­sko­we. W ruch pój­dą noży­ce ogro­do­we, węd­kar­skie haczy­ki, ima­dło i inne prak­tycz­ne zabaw­ki. Aby kara była rów­na krzyw­dzie! Tyl­ko jak to się ma do kla­sycz­nych opo­wie­ści o gwał­cie i zemście? Czy ten powiew nowo­cze­sno­ści był potrzeb­ny? Gdzie w tym wszyst­kim logi­ka? A femi­ni­stycz­ny pier­wia­stek? Czy nowe wer­sje zacho­wu­ją wyjąt­ko­wość ory­gi­na­łu? Nie zdra­dzi­my! Posłu­chaj­cie sami.

Bogusia Szewczyk

Z wykształcenia dziennikarka, z zamiłowania księgarka, z przypadku podcasterka. Wieczna entuzjastka wszystkiego, co ma związek z sensacją i szeroko rozumianą fantastyką. Fanka The X files na zawsze!! Niereformowalna gaduła, gotowa zamęczyć was rozedrganym z emocji słowotokiem.

Marta Płaza

https://finalgirls.pl/

Entuzjastka kampu, horrorów i kociego futra. Po godzinach marzy o wynalezieniu wehikułu czasu, który przeniósłby ją do obskurnych kin na nowojorskim Times Square z lat 70. Jej życiową misją jest zaszczepienie w widzach miłości do dziwności.