Kobiety eksploatacji. Odcinek 2: Ostatni dom po lewej
UWAGA!!! W nagraniu poruszamy temat gwałtów i przemocy seksualnej. Jeśli jesteś słuchaczem wrażliwym na te treści to być może nie jest to audycja dla ciebie. OSTRZEGAMY!!! Czas na mocne uderzenie.
Niesławny film Wesa Cravena – „Ostatni dom po lewej”, jeden z fundamentów kina rape and revenge. Dzieło, o którym słyszeli wszyscy. Ale czy każdy oglądał? Czy to jeden z tych tytułów, o których wypada dyskutować, ale seans nie jest konieczny? Lata 70. w USA to wyjątkowo intensywny moment. Czas przemian – niewyjaśnione zabójstwa polityków, zbierająca krwawe żniwo wojna w Wietnamie, rewolucja obyczajowa, dzieci-kwiaty, pokojowe manifestacje i druga fala feminizmu. Nastroje społeczne buzują, ludzie nie ufają władzy… Młodzi filmowcy zabierają głos! W atmosferze skandalu zadebiutował film, który na nowo zdefiniował obraz przemocy na ekranie. Lecz mało kto postrzega „Ostatni dom po lewej” w kategoriach dramatu klasowego i rodzinnego. Bo przecież „to tylko film”! Wytwór szalonej wyobraźni geniusza horroru. Bogusia i Marta udowodnią, że pod warstwą przemocy kryje się coś głębszego. Co to takiego? I czy można to odnaleźć także w remake«u z 2009 roku? Tego dowiecie się z dzisiejszego podcastu!
Podcast: Play in new window | Download