Hawkeye. Lekkie trafienia (tom 2)

Clint Bur­ton i Kate Bishop powra­ca­ją, by sta­wić czo­ła klę­sce żywio­ło­wej, prze­stęp­com Nowe­go Jor­ku oraz wła­snym pro­ble­mom natu­ry miło­snej, a Strza­ła – uro­czy psiak z pierw­sze­go albu­mu – roz­po­czy­na wła­sne śledz­two w spra­wie mor­der­stwa, któ­re­go ofia­rą padł jeden z sąsia­dów Clinta.

Czy „Lek­kie tra­fie­nia” dorów­nu­ją fabu­lar­nie i este­tycz­nie albu­mo­wi „Moje życie to wal­ka”? Czy David Aja zmie­nił coś w swo­im mini­ma­li­stycz­nym podej­ściu do ryso­wa­nia Haw­key­e’a? Czy Matt Hol­ling­sworth nadal sto­su­je tak ogra­ni­czo­ną pale­tę barw jak poprzed­nio? Jak bar­dzo inno­wa­cyj­ne jest podej­ście Mat­ta Frac­tio­na do spo­so­bu nar­ra­cji? Któ­ra z opo­wie­ści zgar­nę­ła Eisne­ra? Za co? Jak spra­wi­li się nowi rysow­ni­cy – Fran­ce­sco Fran­ca­vil­la, Ste­ve Lie­ber, Jes­se Hamm czy Annie Wu? Czy miło­sne roz­ter­ki Clin­ta mogą być cie­ka­we? O tym wszyst­kim usły­szy­cie już za chwilę.

Komik­sy z serii „Haw­keye” może­cie kupić w skle­pie wydaw­nic­twa Egmont.

Szymon Cieśliński

http://nekropolitan.blogspot.com/

Cierpiący na wieczny brak czasu literaturoznawca, germanista, dziennikarz, podcaster. Czyta horrory, kształci nowe pokolenia studentów, ogląda horrory, tłumaczy techniczne teksty, gra w horrory, pracuje z dziećmi, bada horrory, uprawia urban exploration i geocaching. Dodatkowo udziela się wszędzie, gdzie tylko go zaproszą, a co sobotę na swoim blogu publikuje nowy Nawiedzony Podcast. O horrorze oczywiście.