Ghost in the Shell

Dziw­nym tra­fem Szy­ma­sa omi­ja w tym roku hype na fil­mo­we uni­wer­sa DC i Marve­la, przy­cią­gnął go za to kino­wy Ghost in the Shell (2017), a więc współ­cze­sna, skie­ro­wa­na raczej na rynek zachod­ni adap­ta­cja moty­wów z fil­mów, seria­li i man­gi, któ­re zade­biu­to­wa­ły mniej wię­cej wte­dy, kie­dy Szy­mas przy­szedł na świat. Skąd skraj­nie róż­ne opi­nie na temat tej pro­duk­cji? Jak bar­dzo dzie­ło Ruper­ta San­der­sa czer­pie z pomy­słów Shi­row Masa­mu­ne? Czy jest wystar­cza­ją­co mrocz­ne i tajem­ni­cze? Czy skła­nia do reflek­sji? Czy może jest to fil­mo­wy odpo­wied­nik „sushi z McDo­nal­da”, a w tym „pan­ce­rzu” nie ostał się żaden „duch”? Chce­cie wie­dzieć? W takim razie odpa­laj­cie implan­ty słu­cho­we, pod­pi­naj­cie się do sie­ci i słu­chaj­cie nowe­go odcin­ka Konglomeratu.

 

Szymon Cieśliński

http://nekropolitan.blogspot.com/

Cierpiący na wieczny brak czasu literaturoznawca, germanista, dziennikarz, podcaster. Czyta horrory, kształci nowe pokolenia studentów, ogląda horrory, tłumaczy techniczne teksty, gra w horrory, pracuje z dziećmi, bada horrory, uprawia urban exploration i geocaching. Dodatkowo udziela się wszędzie, gdzie tylko go zaproszą, a co sobotę na swoim blogu publikuje nowy Nawiedzony Podcast. O horrorze oczywiście.